جاهای دیدنی آبادان | راهنمای سفر آبادان

وقتی نام آبادان می‌‌آید چه چیزی در ذهن شما تداعی می‌‌شود؟ لهجه شیرین بچه‌‌های آبادان؟ عینک ریبن؟ هوای گرم و شرجی؟ رود کارون و اروند؟ تیم صنعت نفت آبادان؟ جناب‌خان و برنامه خندوانه؟ پالایشگاه و نفت؟ یا جنگ و ویرانی؟ هر چند وضعیت کنونی شهرهایی مثل آبادان و خرمشهر در پارادوکس کاملی با نام آن‌هاست؛ ولی هنوز جاذبه‌های بسیاری برای بازدید دارند. اگر دوست دارید با جاهای دیدنی آبادان آشنا شوید، این مطلب را از دست ندهید.

آبادان در تاریخ | از ساسانیان تا امروز

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید آبادان تا چند سال پیش به اسم دیگری شناخته می‌شده و این نام زیبا به خاطر آبادانی و سرسبزی روی آن گذاشته شده است. در واقع بخشی از آبادان در دوره ساسانیان، «بهمن‌اردشیر» نام داشت و رود بهمنشیر یادگار همین اسم باستانی است. در ایران باستان به این شهر «اوپاتان» می‌گفتند. بعد از پیدایش اسلام، اسم این شهر به «عَبادان» تغییر کرد. علت این تغییر هم زیارتگاه کوچکی  بودکه ادعا می‌‌شود خضر نبی در آن دیده شده ‌است! گاهی هم به این منطقه، لقب «جزیرةالخضر» داده شده ‌است. در سال ۱۳۱۴ طی مصوبه شورای وزرای وقت، نام عبادان به آبادان تغییر کرد.

اکثر جمعیت آبادان را قوم عرب بومی آبادان و عشایر مختلف تشکیل می‌دهند. آبادان و خرمشهر، شهرهای چندفرهنگی هستند که اقوام مختلف ایرانی و دین‌های مختلف، یکپارچه و متحد کنار هم زندگی می‌کنند. لهجه شیرین آبادانی برآمده از لهجه همه این اقوام است و حس آبادانی‌بودن بین همه مشترک است. جالب است بدانید آبادان و خرمشهر دروازه ترقی ایران و مهد تمدن نوین شهرنشینی ایران بودند و همین باعث شده است که جاهای دیدنی بسیاری هم داشته باشد.

جغرافیای آبادان | شهر بدون زمستان

آبادان در جنوبی‌تر‌ین نقطه خوزستان قرار دارد؛ بنابراین بعید نیست از نظر آب و هوایی شبیه مناطق استوایی باشد. توصیه می کنیم در تابستان به این شهر سفر نکنید؛ چون آبادان به داشتن آب و هوای گرم معروف است تا جایی که برخی افراد این شهر را شهر بدون زمستان توصیف ‌‌کرده‌اند. گرمای هوا در ماه‌‌های تیر و مرداد، به ۵۸ درجه سانتی‌گراد نیز می‌‌رسد. نشانه‌های شدت دما را در چهره آفتاب‌سوخته اهالی آبادان به‌خوبی می‌شود دید.

البته وجود رودهای کارون، اروندرود و بهمنشیر در نزدیکی آبادان، کمی از گرمای هوا کم می‌کند و زمستان‌‌های معتدلی را به ارمغان می‌آورد. هوای مطبوع این فصل، گردشگران زیادی را در زمستان راهی خوزستان می‌‌کند. کمتر‌ین دمای ثبت‌شده در این شهر، در بهمن‌ماه است، که به صفر درجه سانتی‌گراد هم می‌‌رسد؛ اما این سرما خیلی ماندگار نیست. درست مثل مردم خونگرم آبادان، هوای این شهر هم نمی‌‌خواهد خمودگی و سردی را به خودش ببیند. اوج بارندگی‌‌ها در ماه‌‌های آذر تا اردیبهشت رخ می‌‌دهد و گاهی باعث آب‌گرفتگی در خیابان‌ها می‌‌شود. بهترین فصل‌‌ها برای سفر به استان خوزستان، پاییز و زمستان است.

زبان و فرهنگ | نماد اتحاد ملت‌ها

در سفر به خوزستان با هدف بازدید از جاهای دیدنی آن با اقوام مختلفی از جمله اعراب، قشقایی (عمله‌‌ها)، بختیاری‌‌ها، بالاگریوه‌‌ها (لُرها) و کولی‌‌ها آشنا می‌‌شوید و از زبان‌‌ها، گویش‌‌ها و لهجه‌‌های لری، فارسی یا لهجه‌‌های دزفولی، شوشتری، بهبهانی، آبادانی و خرمشهری (لهجه شهرنشینان) و عربی که از زبان‌‌های رایج در خوزستان است بیشتر لذت می‌‌برید.

جاهای دیدنی آبادان | آب و تفریحات آبی

از جمله جاهای دیدنی آبادان و اطراف آن، جاذبه‌های طبیعی آن است. به لطف مهربانی مادر طبیعت، این شهر هم خالی از مناظر طبیعی نیست. آبادان شهری است که بین دو رود اروند و بهمنشیر قرار گرفته است. «لب شط» یکی از جاذبه‌‌های دیدنی این شهر است. اگر اهل تفریحات دریایی و کمی هیجان هستید، پیشنهاد می‌کنیم در اسکله‌‌های کنار اروند سوار لنج‌‌های محلی شوید و در رودخانه گردش کنید.

رودخانه بهمنشیر

حاشیه‌نشینان آبادان نزدیک رود بهمنشیر زندگی می‌‌کنند. اسم این رود از شهری به همین نام در زمان اردشیر بابکان، مؤسس سلسله ساسانیان، گرفته است. زمانی این رود آب شفاف و زلالی داشت و از جاهای دیدنی آبادان محسوب می‌شد؛ ولی متأسفانه امروزه مقدار زیادی از فاضلاب شهری به این رود می‌‌ریزد و پر از زباله و گل‌ولای شده است.

اروندرود

اروندرود یکی از بزرگ‌ترین رودهای این منطقه و تنها رودی است که کشتی‌‌ها در آن تردد دارند و رسوبات کارون، دجله و فرات به آن می‌‌ریزد. این رود در شبانه‌روز چهار بار جزر و مد دارد. با وجود اینکه آبادان همسایه اروندرود است؛ اما مردمش سهمی از اروند ندارند و دستشان به آب این رود نمی‌‌رسد. وجود پالایشگاه، فرودگاه، گمرک و حصارهای نظامی مانع این دسترسی شده است.

جزیره مینو

جزیره مینو که در گذشته «صلبوخ» نام داشت، میان دو شهر آبادان و خرمشهر قرار دارد و یکی از زیباترین جاذبه‌‌های طبیعی استان خوزستان و از جمله جاهای دیدنی آبادان است. این جزیره پنج نهر دارد که دو نهر از رود جرف و سه نهر دیگر از اروندرود منشعب می‌‌شوند. شاید تا حالا چیزی درباره روش «برکشند و فروکشند» در سیستم آبیاری شنیده باشید. این روش آبیاری در جزیره مینو استفاده می‌شود که منحصر به همین شهر است. اگر به دیدن پرندگان مهاجر علاقه داشته‌ باشید، جزیره مینو به خاطر نخلستان‌های وسیع، این فرصت را برای شما فراهم می‌کند. همچنین نیزارهای انبوه آن پناهگاه حیواناتی وحشی مانند گراز است. بسیاری از ساکنان مینو را اعراب تشکیل می‌‌دهند و به همین سبب زبان رایج مردمان این منطقه عربی است.

جاذبه های تاریخی | رد پای اقوام مختلف

خرمشهر و آبادان، دو همسایه هستند که در حال حاضر در بخش گردشگری به صورت مشترک اداره می‌شوند. این دو شهر هر سال در ایام نوروز میزبان مسافران زیادی از همه نقاط کشور هستند. به‌خاطر جاذبه‌های گردشگری فراوان و جاهای دیدنی آبادان، هر سال بر تعداد کسانی که به آبادان و خرمشهر سفر می‌کنند افزوده می‌شود. از جاذبه‌های گردشگری آبادان می‌‌توان به «موزه آبادان»، «موزه صنعت نفت» و… اشاره کرد.

محله لین

در سال‌های گذشته و بیشتر در دوره پهلوی، آبادان به یک پایگاه صنعتی برای گسترش صنعت نفت ایران تبدیل شد. اکثراً در این شهر کارمندان شرکت نفت زندگی می‌‌کردند که با توجه به درجه و مقامشان در محله‌‌های مختلف شهر زندگی می‌کردند. اسم محله‌های آبادان از همان زمان به یادگار مانده است. مثلاً محله لین بومی‌شده کلمه انگلیسی «لاین» است. محله احمدآباد که کارگران و کارمندان درجه یک تا پنج شرکت نفت در آن‌جا زندگی می‌‌کنند یکی از محله‌های شرکت نفتی است. احمدآباد، ۱۵ لین اصلی (شمالی جنوبی) و ۱۳ لین فرعی (شرقی غربی) دارد. بازار قدیمی شهر در لین یک است که همه چیز در آن پیدا می‌‌شود و بازار صیفی مفصلی دارد که از جمله جاهای دیدنی آبادان محسوب می‌شود.

محله بوارده

محل زندگی مهندسان رده میانه شرکت نفت که دو بخش شمالی و جنوبی دارد. آن‌هایی که گرید ۵ تا ۱۰ داشتند، اینجا زندگی می‌کردند. زمین‌‌های بوارده از مرد ثروتمندی بود که چون فقط یک دختر به نام ورده (گل سرخ) داشت، به ابوورده مشهور شده بود. این نام در محاوره به بوارده تبدیل شده است.

محله بریم

بریم، تافته جدابافته آبادان و محل زندگی بزرگان شرکت نفت است. این شهرک ویلایی مسلماً یکی از جاهای دیدنی آبادان است؛ اما متأسفانه نگهبانی دارد و تردد شبانه غیر بومی در آن ممنوع است. جالب است بدانید همه سیم‌کشی‌ها و کولرهایش، زیرزمینی است و خدمات و همه تعمیرات آن را شرکت نفت انجام می‌‌دهد. بعضی‌ها می گویند محله بریم چون در کنار اروندرود قرار دارد، نامش را از کلمه انگلیسی بریم (berim) به معنای کناره و لبه گرفته است. بعضی‌ها هم می‌‌گویند محل روییدن خرمای بِرِیمی است یا نام صاحب قبلی‌اش ابوابراهیم بوده است یا… قول‌هایی از این دست.

بازار ته لنج

خیابان امام خمینی پاتوق ته‌لنجی‌‌ها است که در نوروز از شدت هجوم مردم، قفل می‌‌شود. این خیابان ۵۰۰متری و کوچه‌های اطراف، پاتوق شبانه آبادانی‌‌ها هستند. انتهای ته‌لنجی‌‌ها هم بازار بزرگ آبادان در دو طبقه قرار دارد. خوب است که بدانید بازار ته لنجی ها از سمت خیابان امیری خوش‌مسیرتر است.

بازار ماهی فروشان

این بازار هم از دیگر جاذبه های گردشگری آبادان است که ارزش یک بار سرزدن را دارد. اگر شما هم بوی ماهی را دوست دارید، این مکان را از دست ندهید. این بازار پر از انسان‌‌های پرتلاشی است که روزشان پیش از طلوع خورشید آغاز می‌‌شود و دریا سخاوتمندترین دوست آن‌هاست. وارد بازار که می‌‌شوی بوی ماهی بیداد می‌‌کند و هیجان موج می‌‌زند. این بازار سوله‌ای با سه راهروی لیز است که در دو طرف راهروها، دکه‌‌های ماهی‌فروشی است. مساحت حجره‌‌های ماهی‌فروشی به سختی به چهار مترمربع می‌‌رسد و سکویی خیس و لزج مملو از ماهی جلویشان است.

استادیوم تختی

تقریباً همه ایرانی‌‌ها می‌‌دانند که فوتبال یکی از ورزش‌‌های محبوب مردم آبادان است و غالب مردم هم طرفدار تیم ملی برزیل هستند. استادیوم تختی یکی از قدیمی‌تر‌ین استادیوم‌‌های ایران است که دو سکوی سیمانی برای تماشاچیان دارد. این دو سکوی سرد خاکستری‌رنگ در روزهای بازی صنعت نفت آبادان، داغ و زرد می‌‌شوند. از روی سکوهای شرقی می‌‌توان لوله‌‌های پالایشگاه را دید که در غرب استادیوم هستند.

سینما رکس

اولین جایی که نام سینما رکس به گوش نسل ما خورده، کتاب‌‌های تاریخ مدرسه است که نوشته بود «سینمایی که سوخت و تماشاچیانی که زنده‌زنده درونش سوختند». این روزها دیگر خبری از این سینما نیست و نمی‌توان از آن به‌عنوان جای دیدنی آبادان یاد کرد. فقط روی سنگ سیاهی در راسته لوازم کامپیوتری‌ها ماجرای آتش‌سوزی سینما حک شده است.

سینما نفت آبادان

عمر سینما نفت به اندازه عمر پالایشگاه آبادان است. زمانی آبادان شهر سینماهای ایران بود. به‌جز سینما رکس معروف در حال حاضر آبادان فقط دو سینما دارد. سینما شیرین و سینما نفت. سینما شیرین که به‌دست یک تاجر هندی ساخته شده است، قبل از انقلاب، سینمای پررونقی بود و فیلم‌‌های زیادی روی پرده داشت؛ ولی با وقوع جنگ این سینما به مخروبه‌ای تبدیل شد و مدتی درهایش بسته بود. این روزها هم با وجود اینکه به ثبت ملی رسیده؛ ولی هنوز بازسازی نشده است.

سینما نفت یا همان سینما تاج سابق که به نگهبان آبادان معروف بوده همچنان سرپاست. علت این لقب، طراحی این سینما است که شبیه به یک شیر نشسته است. معروف است که آجرهای قرمز سینما نفت از لندن آورده شده است و قبل از انقلاب پاتوق کارکنان شرکت نفت بوده است. سینما نفت که از گزند حوادث جنگ در امان مانده است، امروزه بازسازی شده و با راه‌اندازی سیستم دیجیتال پخش فیلم، تنها سینمای پر رونق آبادان است.

موزه آبادان

اگر می‌خواهید بخشی از جاهای دیدنی آبادان را در یک مجموعه بازید کنید، به موزه آن سری بزنید. ساختمان موزه آبادان با الهام از مقبره دانیال نبی در شوش ساخته شده و یکی از قدیمی‌تر‌ین موزه‌‌های ایران است. موزه آبادان یک تالار اصلی و دو تالار جانبی دارد. تالار اصلی محل نمایش آثار باقی‌مانده از شوش در هزاره اول قبل از میلاد و آثار دوره صفوی و قاجار است. آثار مربوط به مردم‌شناسی و پوشاک سنتی مردم خوزستان هم در بخش‌‌های دیگر موزه به نمایش گذاشته شده است.

موزه تنوع زیستی

موزه تنوع زیستی آبادان، یکی از جاهای جالب و دیدنی این شهر است که در فاصله ده‌کیلومتری جاده قفاص قرار دارد. این موزه از مجموعه‌ای بیش از ۱۵۲ کبوتر، ۲۱ خزنده و دوزیست، ۱۲ نمونه از ماهیان آب‌های شور و شیرین و انواع صدف‌های دریاهای ایران تشکیل شده است.

پل کابلی آبادان

پل کابلی آبادان نخستین پل کابلی واقع در خشکی جهان نام گرفته است. این پل در محله کوی فرهنگیان و به اسم رایج (تانکی ابوالحسن) در بین مردم این شهر شناخته می‌‌شود.

مکان های مذهبی | تلفیق اسلام و مسیحیت

کلیسای سورت گاراپت

به‌خاطر نفت‌خیز بودن خوزستان، آبادان هم مانند شهرهای دیگر استان، در دوره‌‌های مختلف میزبان اقوام و افرادی از کشورهای گوناگون بوده است. این اقوام نمادهایی از فرهنگ خود را در گوشه‌هایی از این شهر به یادگار گذاشته‌اند. یکی از این نماد‌‌های فرهنگی، کلیسای سورت گاراپت است که درست در کنار مسجد بهبهانی‌‌ها بنا شده است. این کلیسا در ابتدای خیابان زند واقع شده است. برای بازدید از این کلیسا فقط کافی است از خادمان آن اجازه بگیرید و فروش بلیط هم در کار نیست! این کلیسا، کوچک و ساده، اما زیباست. البته هم‌نشینی ادیان در آبادان فقط منحصر به قرن اخیر و حضور انگلیسی‌‌ها در این شهر نیست، بلکه از سال‌ها پیش، پیروان ادیان مختلف در این شهر در کنار هم زندگی می‌کردند. آرامگاه ارامنه آبادان هم در منطقه «شطیط»، در جنوب شرقی آبادان، بالاتر از اروندکنار قرار دارد که همراه با کلیسا از جاهای دیدنی آبادان محسوب می‌شود.

قدمگاه امام رضا(ع)

اولین نقطه از ایران که امام رضا هنگام مهاجرت از مدینه به مرو، به آن پا گذاشته است، در آبادان قرار دارد و به قدمگاه امام رضا معروف است. این محل پر از سکوت و آرامش و بسیار دنج و خلوت است. بنای آن ساختمانی هشت‌ضلعی است که در وسط یک دشت هموار ساخته شده و آن را به یکی از جاهای دیدنی آبادان تبدیل کرده است.

سید عباس

ریشه‌‌های مذهبی هم در آبادان مانند همه شهرهای ایران هویداست. یکی از جلوه‌‌های آن بقعه سید عباس است. اینجا امامزاده‌ای قدیمی نیست، بلکه سه قبر در آن وجود دارد که مدفن سه سید به نام‌های عباس، یاسین و سعد است که صد سال پیش با قدرت گرفتن وهابیان در عربستان به ایران آمدند و نسلشان به امام موسی کاظم(ع) منسوب است. این زیارتگاه در بین اهالی جایگاه ویژه‌ای دارد.

مسجد رنگونی ها

در جنوب ایران زیبا‌تر‌ین مسجد، مسجد رنگونی‌‌ها است. این مسجد یکی دیگر از جاهای دیدنی آبادان است که به سبک معماری هندی‌اسلامی ساخته شده است و با سایر مسجدهایی که غالباً معماری ایرانی اسلامی دارند متفاوت است. همین تفاوت در معماری باعث تمایز و بهتر دیده‌شدن این مسجد می‌‌شود. ورودی این مسجد بیشتر شبیه به کاخ‌‌های سلطنتی است و شباهت چندانی با مساجد معمول در ایران ندارد. گفته می‌‌شود بعضی از مصالح ساختمانی، خاصه رنگ‌‌های به‌کاررفته اولیه در نقش‌ونگارها از هندوستان تأمین شده است. یکی از ویژگی‌‌های بارز مسجد، محراب گلگونه‌ای است که به شیوه خاصی ایجاد شده است. محراب با انبوهی از اشکال هندسی و نقوش اسلیمی تزئین شده. رنگ‌‌های گوناگون و طرح‌‌های نقش‌بسته بر دیوارهای محراب، نمادی از بهشت برین است.

سوغات | ارمغان آبادان

در کنار بازدید از جاهای دیدنی هر شهر، از هر چه بگذریم، سخن سوغات از سفر، خوش‌ترین بخش آن است. آبادان هم مثل همه شهرهای ایران، سوغات خاص خود را دارد.

ماهی

از سوغاتی‌‌های رایج و مشهور آبادان، ماهی‌‌های خوش طعم خلیج فارس است که از انواع ماهی‌‌های رایج این شهر می‌‌توان به حلوا سفید (زبیدی)، راشگو، شوریده، شانگ، زبان، سنگ سر، میش،‌‌ هامور، کفشک، صبور، قباد و شیر اشاره کرد.

خرما

خرما یکی از سوغاتی‌‌های استان‌‌های جنوبی کشور و به‌ویژه شهر آبادان است که انواع مختلفی دارد. از جمله آن‌ها می‌توان به سعمران، برحی، گنطار، بِرِیم و زاهدی اشاره کرد. خرمای آبادانی خیلی درشت نیست؛ ولی طعم بسیار لذیذی نسبت‌به سایر خرماها دارد. برخی به آن خرمای آلویی هم می‌‌گویند. پیریانی، بریمی، کبکاب، حلاوی، حمراوی، دِیری، سرخ، سویدانی، عروی، فرسی، زاهدی، قصبی، گنطار، لیلو، مجول و مکنوم نیز از دیگر انواع خرماهای جنوب کشور به شمار می‌‌روند.

ادویه

در بین سوغات آبادان، شاید ادویه بیشتر از سایر ارمغان‌‌های این شهر توجه مسافران را به خود جلب کند. اصولاً مردم آبادان با توجه به طبع گرم خود و نوع غذاهایی که خاص این مناطق است، علاقه فراوانی به مصرف ادویه‌جات به‌ویژه ادویه‌‌های تند هندی و پاکستانی دارند. این‌ها، شامل ادویه‌ها‌ی کاری هندی، زردچوبه، ادویه کاری خورشتی، ادویه کاری مرغ و ماهی، ادویه ترشی و… می‌‌شود. البته نوعی فلفل خاص به نام «پاپریکا» هم در این منطقه طرفدار دارد. در بازار آبادان، ادویه‌‌های تازه به وسیله لنج از هندوستان آورده می‌‌شود و با قیمت مناسب به فروش می‌‌رسد.

حصیربافی

نخل، بخشی از هویت و فرهنگ خوزستان است. در زمان حاضر، رایج‌تر‌ین و پراستفاده‌تر‌ین صنایع دستی آبادان جارو‌‌هایی است که به‌وسیله برگ درخت خرما (شعف) بافته می‌‌شود. کلاه حصیری آفتابی، زیرانداز حصیری، بادبزن، سبد نان و خورجین خرما از دیگر صنایع دستی آبادان است که از برگ درخت خرما درست می‌‌شوند. سوغاتی‌‌های حصیری را می‌‌توان در مغازه‌‌های آبادان تهیه کرد.

بازارهای آبادان | سنتی و مدرنیته

با توجه به این‌که اجناس مختلفی از کشورهای عربی به بازار آبادان می‌‌رسد، این بازار چون بازارهای پر رونق دیگر استان خوزستان است. از جمله بازارهای آبادان می‌‌توان به بازار ته‌لنجی‌‌ها اشاره کرد که در بخش جاهای دیدنی این شهر معرفی شد. این بازار مربوط به کالاهایی است که با لنج وارد آبادان می‌‌شوند و معمولاً اجناسی وارداتی هستند. بازار مرکزی آبادان در حاشیه اروندرود قرار دارد. از دیگر بازارهای آبادان می‌‌توان به بازار کویتی‌‌ها، بازار احمدآباد و بازار امیری اشاره کرد. در سال‌های اخیر هم چند مجتمع تجاری از جمله مجتمع تجاری‌تفریحی کادوس در خیابان امام و مجتمع تجاری ضیاء در خیابان دبستان ساخته شده است. به‌دلیل نزدیکی آبادان به کشورهای حاشیه خلیج فارس، در این بازارها اجناسی متنوع با قیمتی مناسب وجود دارد و این قیمت و تنوع، مردم را از سایر شهرهای استان برای خرید به آبادان می‌کشاند.

غذاهای محلی | تند و عالی

مگر می‌‌شود به آبادان سفر کرد و فلافل و قلیه‌ماهی و غذاهای دلچسب جنوب را تجربه نکرد؟ فلافل‌فروشی‌‌های آبادان علاوه بر فلافل اصیل، فلاسیس ( فلافل و سوسیس)، فلابرگر (فلافل و همبرگر)، فلامیکس (فلافل و سوسیس بندری) و انواع سمبوسه هندی، پیتزایی و لقمه‌ای را سرو می‌‌کنند. از دیگر غذاهای آبادان، متن بریانی با دال‌عدسی است، که در آن تکه‌‌های گوشت و مرغ با برنجی پر از ادویه و فلفل طبخ می‌‌شود و با دال‌عدس سرو می‌‌شود. کوبه عراقی، قلیه‌ماهی و ماهی صبور نیز از دیگر غذاهای معروف خوزستان است. ماهی حلوا که در تنور مخصوص پخته می‌شود از غذاهای معروف جزیره مینو است، تنور و روش پخت این ماهی، شبیه به پختن نان تافتون است.

اقامت در آبادان | استراحت در شهر شادی‌ها

بی‌شک پس از بازدید از جاهای دیدنی آبادان لازم است در مکانی تمیز و راحت، خستگی سفر را از تن خود بزدایید. در بلوار آزادی که از فرودگاه به سمت شهر می‌‌رود، دو هتل پارسیان و کاروانسرا، معروف‌تر‌ین و بهترین هتل‌های آبادان هستند. البته در داخل شهر هم هتل‌‌های امیرکبیر، زیتون، کیوان و آزادی برای پذیرایی از مهمانان حاضرند.

مسیرهای دسترسی به آبادان

مسیر جاده ای

آبادان، در استان خوزستان، با فاصله ۹۶۶کیلومتری از تهران قرار گرفته است. از سمت شرق، یعنی از سمت بندر ماهشهر، با جاده شماره ۹۶، آبادان به آزادراه شماره ۵، یعنی همان آزادراه اهواز ماهشهر متصل می‌شود و به تبع آن مسیر شهرهای حاشیه خلیج ‌فارس و شهرهای شرقی و شمالی به آبادان می‌رسد. امتداد مسیر شماره ۹۶ از درون آبادان می‌گذرد و آبادان را به خرمشهر متصل می‌کند و از طریق خرمشهر به شهرهای غربی کشور دسترسی دارد. مسیر دیگر، جاده اهواز آبادان یا همان جاده شماره ۳۹ است. این مسیر با گذر از دارخوین مستقیماً به اهواز می‌رسد و از طریق اهواز به شهرهای خرم‌آباد و اصفهان متصل می‌شود.

 مسیر راه آهن

خود شهر آبادان فاقد خط راه‌آهن است؛ اما برای رفتن به آبادان می‌توان با قطار به اهواز رفت و از اهواز با یک اتوبوس به آبادان رسید. از اهواز تا آبادان ۱۴۵ کیلومتر، یعنی حدود یک ساعت راه است.

مسیر هوایی

فرودگاه آیت‌الله جمی آبادان، جزو اولین فرودگاه‌های کشور است که شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۲۰ به‌دلیل وجود پالایشگاه آبادان احداث کرد. با رونق‌گرفتن آبادان و خرمشهر فرودگاه نیز توسعه یافت تا جایی ‌که نخستین پروازهای خارجی از مهرآباد و سپس از آبادان در نیمه دوم سال ۱۳۲۸ آغاز شد.

آبادان، شهری با پشتوانه فرهنگی و تاریخی و با مردمی مهربان، همواره پذیرای ورود و حضور شماست. حیف است تا جنوب ایران بروید و از جاهای دیدنی این شهر بازدید نکنید. اگر هم به آبادان یا خرمشهر رفته‌اید و تجربه یا خاطره خاصی دارید، حتماً در بخش نظرات برای ما و سایر مخاطبان سایت ره بال آسمان بنویسید.

منبع: blog.rahbal.com