زندگی نامه دیگو مارادونا Diego Maradona

برگرفته از بارسانیوز

دیگو آرماندو مارادونائه زاپاتا متولد ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ (ویلا فیوریتو، بوینس‌آیرس) – فوت ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ (بوینس آیرس)

اسطورۀ فوتبالیست آرژانتینی که فوتبال دهه نود آرژانتین را به نام خودش ثبت کرد. تیم ملی فوتبال آرژانتین در سال ۱۹۸۶، قهرمانی جام جهانی فوتبال و در سال ۱۹۹۰ نایب ‌قهرمانی جهان را با او به دست آورد.

زادۀ ویلافیوریتو

به گزارش سایت بارسا نیوز  دیگو در سن هشت سالگی و به خاطر فشارهای اقتصادی زندگی در خیابان‌های عمومی شهر با حرکات نمایشی که با توپ فوتبال انجام می‌داد، بخشی از هزینه‌های خانوادۀ فقیر خود را تأمین می‌کرد. با شروع دوران جوانی درخشش خود را  با بازی فوتبال در تیم بوکاجونیورز آرژانتین آغاز کرد و سپس به باشگاه بارسلونای اسپانیا پیوست و موفق شد با این تیم به مقام قهرمانی جام حذفی اسپانیا برسد. مارادونا در اولین حضورش در جام جهانی ۱۹۸۲ با وجود بازی‌های دیدنی که انجام داد، به دلیل یک حرکت غیر ورزشی در بازی مقابل برزیل در نیمه دوم از زمین اخراج شد و بدین ترتیب آرژانتین هم با باخت در برابر برزیل از جام جهانی خداحافظی کرد. در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک مارادونا دوباره فوتبال خود را به رُخ حریفان کشید. در حساس‌ترین دیدار یک چهارم نهایی، آرژانتین به مصاف انگلستان رفت. حالا مدعیان جزایر فالکلند که اتفاقاً در همان سال‌ها در اوج مناقشات سیاسی خود بر سر مالکیت بر این جزایر بودند، در زمین فوتبال مقابل هم صف آرایی کردند. مارادونا در این بازی در نیمه دوم دو گل به ثمر رساند و باعث پیروزی کشورش با حساب دو بر صفر برابر انگلستان شد. هنرنمایی مارادونا در این بازی، دریبل هفت بازیکن انگلیسی و چسباندن توپ به تور دروازۀ پیتر شیلتون دروازه بان انگلستان بود.

بدین ترتیب آرژانتین در همان جام جهانی ۱۹۸۶ به مقام قهرمانی رسید. Diego Maradona  در باشگاه ناپل ایتالیا نیز در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ به مقام قهرمانی رسید و با همین تیم در سال ۱۹۹۰ قهرمان جام یوفا شد. در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا تیم ملی آرژانتین موفق شد با کمک مارادونا میزبان مسابقات یعنی ایتالیا را در مرحله نیمه نهایی در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد. و این آغاز درگیری پس از جام جهانی مارادونا با سران باشگاه ناپل شد. بارسا نیوز گزارش می کند که ابتدا موضوع استفاده از کوکائین توسط مارادونا مطرح شد که موجب محرومیت ۱۵ ماهۀ او از رقابت‌های فوتبال به وسیله فیفا گردید. ولی این پایان ماجرا نبود و پلیس شهر ناپل با ضبط مکالمات تلفنی مارادونا با یکی از مقامات مافیا ثابت کرد که او در یک شبکۀ گسترده خلاف‌کاری و توزیع مواد مخدر مشارکت دارد. حالا مارادونا در زادگاه خودش هم آسایش نداشت؛ چرا که در یک هجوم ناخواستۀ پلیس به خانه‌اش مقادیر زیادی مواد مخدر کشف شد. او هرگز به ناپل برنگشت. مارادونا در آستانۀ خداحافظی از دنیای فوتبال به سفارش آلفیو باسیله، سرمربی تیم ملی آرژانتین در سال ۱۹۹۴ بار دیگر به تیم کشورش پیوست.

در نظرسنجی سال ۲۰۰۲ فیفا که به صورت اینترنتی برگزار شده بود، مارادونا عنوان بازیکن قرن بیستم را به دست آورد.همچنین گل دوم او به انگلستان که در جام جهانی ۱۹۸۶ به ثمر رسانده بود، به عنوان گل قرن معرفی شد.

دیه گو در سال ۲۰۰۵ مدتی به عنوان مجری تلویزیونی مشغول به کار شد.

در نوامبر سال ۲۰۰۸ به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال آرژانتین برگزیده شد و در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی در حالی که سکان دار تیم ملی کشورش بود، وارد این رقابت‌ها شد. آرژانتین در جام جهانی ۲۰۱۰ مجموعه ای از بهترین فوتبالیست‌های جهان را در اختیار داشت؛ به طوری که بسیاری از کارشناسان معتقد بودند تنها علت ناکامی این تیم، تاکتیک‌های نادرست مارادونا بود. آرژانتین پس از کسب نتایج خیره کننده و صعود به مرحلۀ یک چهارم پایانی، در این مرحله از جام جهانی ۲۰۱۰ با نتیجه ۴ بر صفر نتیجه را به آلمان واگذار کرد و از دور رقابت‌ها حذف شد. مارادونا پس از بازگشت به آرژانتین، علی‌رغم استقبال و حمایت‌های زیاد هم‌وطنانش از سرمربی‌گری تیم فوتبال آرژانتین کنار گذاشته شد.

در سال ۲۰۱۰ مجله تایم، نام مارادونا را در صدر فهرست ۱۰ نفرۀ بازیکنان تأثیرگذار در تمام ادوار جام جهانی معرفی کرد.

مربی‌گری تیم الوصل امارات

پس از رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی و وداع تلخ تیم ملی آرژانتین با این جام، مارادونا از تیم ملی آرژانتین کنار گذاشته شد و چند ماه بعد طی یک قرارداد دو ساله، سکان تیم باشگاه الوصل امارات را برعهده گرفت. البته این چهارمین تجربه مربی‌گری مارادونا بود. چون در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ ۵ نیز سرمربی دو تیم گمنام بود.

دیدگاه‌های سیاسی مارادونا

مارادونا که سر پُرشوری داشت، پس از پشت سر گذاشتن دنیای فوتبال، زمانی در کوبا تحت درمان قرار گرفت و همین باعث ایجاد ارتباط دوستانه بین او و رهبر کوبا یعنی فیدل کاسترو شد. تصاویر مارادونا در کنار فیدل کاسترو و ارادتی که او به کاسترو و چگوارا داشت، همگی باعث شد که با تفکرات ایدئولوژیکی کوبا همسو شود. مارادونا یکی از هواداران هوگو چاوز رئیس جمهور اسبق ونزوئلا نیز بود؛ تا جایی که در مورد چاوز گفته بود: “من به چاوز اعتقاد دارم. من یک چاویستا  هستم و هرآن چه که فیدل کاسترو و چاوز می‌کنند، برای من بهترین است”.

مارادونا در نشست کشورهای آمریکایی در ماردل پلاتا که در سال ۲۰۰۵ برگزار شد، مخالفتش را با آن چه که امپریالیسم غربی می‌دانست، ابراز داشت. او در آن نشست با تی‌شرتی با برچسب “بوش را متوقف کنید”، ظاهر شد و از او به عنوان یک آشغال انسانی یاد ‌کرد. در سال ۲۰۰۷ مارادونا طی یک مصاحبه تلویزیونی صراحتاً اعلام کرد که: “من از هر آن‌چه که از آمریکا می‌آید نفرت دارم و با تمام توان از آن منزجرم”.

مجادله‌های لفظی مارادونا و پله

مارادونا و پله (اسطورۀ فوتبال برزیل) همواره در رسانه‌ها با همدیگر مجادله داشتند. برخی از کارشناسان بر این عقیده بودند که این بحث و جدل‌ها در اصل ریشه در اختلافات دیدگاه های سیاسی این رو چهرۀ ورزشی داشتند.

مارادونا در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ و در پی یک عمل جراحی که به خاطر لخته شدن خون در مغزش انجام داده بود، بر اثر حمله قلبی درگذشت. وداع غم‌بار مردم آرژانتین و سایر فوتبال دوستان کشورهای جهان با پیکر مارادونا در نوع خود کم نظیر بود. مارادونا در گورستان بوینس آیرس و در کنار قبر پدر و مادرش به خاک سپرده شد.