لباس تولید داخلی یا خارجی؟ همه ما وقتی برای خرید لباس به بوتیک و فروشگاه سر می زنیم با کلی برند معروف و غیر معروف آشنا می شویم. برند هایی که اعتبار آن لباس می شوند و شما بسته به شنیده هاتون به آن لباس اعتماد می کنید و خریدتان را آنجام می دهید اما اینکه آن لباس اصل باشه یا غیر تقلبی، سوالی است که همه ی مشتری ها رو درگیر خود می کند. با این تفاسیر، ملاک شما برای خرید یک لباس چیه؟ بیشتر به ظاهر یک لباس توجه می کنید یا نه؟ یا به قول معروف جنس شناس هستید و کیفیت را به همه چیز ترجیح می دهید! اصلا مشتری تولید لباس داخلی هستید یا فقط لباس های خارجی و مارک را انتخاب می کنید.
هر سلیقه ای که دارید و هر مدل لباسی که می پوشید پیشنهاد می کنیم این مقاله را از دست ندهید!
می خواهیم در مورد لباس صحبت کنیم یعنی یار ۹ هزار ساله ای بدن انسان، طبق چیزی که در ایران شنیدیم، نخستین ابزار رسندگی در آنجا کشف شده است که مربوط به ۷ هزار سال قبل از میلاد مسیح است. از آن تاریخ تا به الان این صنعت به حدی پیشرفت کرده که در حال حاضر بخشی اعظمی از اقتصاد کشور های دنیا را به خودش اختصاص داده است که حدودا پنجاه درصد از بازار پوشاک در اختیار وارد کننده ها می باشد؛ به طوری که در سال گذشته، ۲٫۵ میلارد دلار فقط پوشاک قاچاق وارد کشور شده است.
در مورد وارد کننده ها هم بگم که مثلا دوتا از وارد کننده های بزرگ پوشاک به ایران، چین و ترکیه هستند که چین حجم نسبتا بیشتری را وارد می کند و این نشان می دهد که باید تولید داخلی در ایران افزایش یابد تا این ۵۰ درصد را به رقم های پایین تر کاهش یابد. جالب است بدانید که نود درصد همین پوشاک های وارداتی از برند های تقلبی استفاده می کنند و اکثرشان حتی بعد از ورود به ایران آن برند ها زده می شود.
خب با وجود اینکه ۲۹۷ هزار نفر در صنعت پوشاک فعال هستند و این خودش یعنی ۱۳ درصد اشتغال صنعتی، وضعیت صنعت پوشاک و نساجی کشور را طوری ارزیابی کردند و گفتند اگر طبق ۴ الی ۵ ماه آینده تغییرات مثبتی در این صنعت رخ ندهد حتما در آینده با موج بزرگی از بیکاری مواجه خواهیم شد که این خودش جای تاسف دارد و نشان می دهد که مسئولین حتما باید یک سیاست و یک تفکر جدیدی را به این صنعت اضافه کنند تا تغییرات عمده و مثبتی را شاهد باشیم.
من یک آمار در رابطه با چادر مشکی هم دارم که در حال حاضر ۴۰ میلیون متر پارچه برای چادر مشکی، در ایران مصرف سالانه در نظر گرفته شده که بخش اعظمیش یعنی حدود ۶۰ الی ۷۰ درصدش وارداتی است که باعث می شود خیلی ارز از کشور خارج شود.
در حال حاضر ۲۱۲ تولید کننده پوشاک در ایران وجود دارد که حدود ۱۱۲ عددش سنتی و ۸۰ تاش نیمه صنعتی و سنتی است و فقط ۲۰ کارخانه مدرن تولید پوشاک در ایران داریم که باید به این نوع کارخانه جات توجه بیشتری شود.
ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه صنف تولیید کنندگان و فروشندگان پوشاک و لباس تهران برای بررسی علل تمایل مصرف کنندگان به پوشاک داخلی این چنین گفت:
ببینید موانع در یکسری موارد برای تهیه مواد اولیه وجود دارد و اکثر ماشین آلات در این حوضه فرسوده هستند که باید نوسازی شوند که هزینه ی سنگینی را به همراه دارد که باید تحصیلاتی برای ورود ماشین آلات چیده شود.
همه می دانیم که بخش اعظمی از تولیدات پوشاک ایران را تولیدهایی تشکیل می دهند که بر اساس تجربه و به قول خودشان خاک خورده شدن تا به تولید رسیدند. صد البته که تلاش این افراد به تحصیل است که حضورشان لازمه ی بقای این صنعت است اما چرا بعد از این همه سال هنوز هم از روش های سنتی و قدیمی تاکید داریم که قابل پذیرش نیست.
برند سازی در تمام دنیا به عنوان مقوله ای پذیرفته شده برای تعیین میزان کیفیت و فناوری به شمار می رود تا جایی که بسیاری از فعالان عرصه ی پوشاک برند سازی را با تبلیغات مداوم اشتباه می گیرند. کشور ما با داشتن پتانسیل قوی در عرصه طراحی و تولید، هنوز نتوانستند نیاز رسمی بازار را تامین کنند.
در کل برای خرید پوشاک در رابطه با لباس تولید داخلی یا خارجی ، برندهای خارجی حرف اول را می زنند اما با توجه به بالارفتن نرخ دلار، زیاد به صرفه نیست و نسبت به لباسی که تهیه می کنید باید بهای چند برابری آن را بپردازید. در انتها نظرات خودتان را با ما به اشتراک بگذارید و بگید که از چه برندی برای استفاده روزمره خود استفاده می کنید.
