در رفتگی مچ پا، علل و درمان آن
مفصل مچ پا از ۲ استخوان ساق پا) درشتنی و نازکنی (و تالوس تشکیل شده است. این مفصل به بالا و پایینرفتن پای شما کمک میکند.
در رفتگی مچ پا زمانی رخ میدهد که فاصله غیر طبیعی بین استخوانهای تشکیلدهنده مفصل این ناحیه ایجاد شود.
در ناحیه مفاصل مجموعهای از رباطها وجود دارد که این استخوانها را در جای خود محکم نگه میدارد، آسیب شدید به مچ پا حتی ممکن است پارگی رباطها و در مواردی نیز شکستگی استخوان را بهدنبال داشته باشد.
فهرست مطالب
علت در رفتگی مچ پا
دررفتگی مچ پا خود بهخود اتفاق نمیافتد بلکه در نتیجه یک ضربه است. نیروهایی روی مچ پا قرار میگیرند که باعث تغییر وضعیت استخوانها یا پارهشدن رباطها و در نتیجه دررفتگی میشوند.
جهت دررفتگی به موقعیت پا و محل وارد شدن نیرو بستگی دارد. موارد خطرناک در رفتگی مچ پا ممکن است با شکستگی استخوانهای تشکیلدهنده مفصل همراه باشد.
علل شایع دررفتگی عبارتاند از:
- سقوط
- تصادف موتور و وسیله نقلیه
- آسیبهای ورزشی
شایعترین نوع دررفتگی مچ پا، دررفتگی خلفی است که در آن تالوس نسبت به استخوان درشتنی به سمت عقب حرکت میکند.
دررفتگی قدامی، جایی که تالوس به جلو رانده میشود، زمانی رخ میدهد که پا ثابت یا خمیده باشد (جایی که انگشتان پا به سمت بالا هستند) و نیرویی که از جلوی پا وارد میشود، استخوان ساق پا را به سمت عقب میراند.
دررفتگی جانبی زمانی اتفاق میافتد که مچ پا پیچ خورده باشد، اما ممکن است شکستگیهایی وجود داشته باشد که مربوط به مالئول (قوزک) داخلی یا جانبی یا هر ۲ باشد.
دررفتگی فوقانی نشان میدهد که تالوس به سمت بالا، در فضای بین استخوان درشتنی و نازکنی حرکت میکند، در نتیجه سبب بروز آسیبی میشود که به آن پیلون می گویند.
آسیب پیلون ممکن است بهدلیل فرودآمدن روی پاهای خود در اثر سقوط یا قرارگرفتن در موقیت رانندگی که در آن زمان پا محکم روی پدال ترمز قرار گرفته باشد.
علائم و نشانه های دررفتگی مچ پا چیست؟
وجود لکه در مچ پا میتواند ناشی از التهاب یا آسیب به هر یک از ساختارهای این ناحیه، از جمله استخوانها، فضای مفصلی، غضروفها، رباطها، تاندونها یا ماهیچهها باشد.
درد مچ پا میتواند با علائم دیگری از جمله موارد زیر همراه باشد:
- درد و تورم
- بیحسی یا ضعف
- کبودی
- عدم توانایی حرکت یا ایستادن بر روی مچ پا
- تغییر شکل در ناحیه مچ پا
دررفتگی مچ پا چگونه تشخیص داده میشود؟
برای تشخیص در رفتگی مچ پا ممکن است پزشک از شما بخواهد که مچ پای خود را حرکت دهید یا انگشتان پا را خم کنید.
پزشک سعی میکند با فشار دادن ناحیه آسیبدیدگی شدت درد و تورم را بررسی کند، در صورتی که احتمال شکستگی وجود داشته باشد از ناحیه مچ پا رادیولوژی با اشعه ایکس انجام میشود.
در مواردی هم نیاز به امآرآیو و سیتیاسکن است تا دقیقا مشخص شود که تا چه اندازه به مچ پا آسیب وارد شده است.
دررفتگی مچ پا چگونه درمان میشود؟
هنگامی که ارزیابی اولیه کامل شد، درمان اورژانسی آسیب پا برای بازگرداندن استخوانها تا حد امکان به موقعیت آناتومیک طبیعی خود آغاز میشود.
اغلب استخوانها با کشش ملایم به جای خود بازمیگردند. گاهی اوقات برای آرامکردن بیمار و کمک به شلشدن عضلات اطراف، نیاز به دارو است.
اگر شواهدی وجود داشته باشد که جریان خون و اعصاب پا در خطر است یا اگر پوست تحت فشار و کشیدگی باشد و تشخیص بالینی دررفتگی انجام شود، تلاش برای کاهش درد ضروری است.
پس از کاهش درد مچ پا، معاینه عصب پا انجام میشود و یک آتل موقت گچی یا فایبرگلاس روی پا قرار میگیرد.
حتی اگر دررفتگی کاهش یابد، در بسیاری از مواقع در نهایت نیاز به عمل جراحی برای تثبیت ساختارهای آسیبدیده است.
تصمیمگیری در مورد اینکه آیا جراحی مورد نیاز است برای هر بیمار و وضعیت آنها متفاوت است.
عوارض احتمالی دررفتگی مچ پا چیست؟
ممکن است این آسیب عوارضی بهدنبال داشته باشد، مانند:
- سفتی در مفصل شما (فیزیوتراپی ممکن است کمک کند).
- آرتریت مچ پا باعث درد مزمن در این ناحیه میشود.
- عفونت، که ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک یا جراحی داشته باشد.
- استخوان شکستهای که بهدرستی بهبود نمییابد، که احتمال دارد منجر به جراحی شود.
- مشکلات در بهبود زخم
- آسیب عروق خونی یا عصبی ناشی از دررفتگی یا شکستگی
- لخته خون
خطر عوارض ممکن است بسته به سلامت عمومی و شدت آسیب شما متفاوت باشد. بهتر است در صورت بروز این آسیب تمام دستورالعملهای پزشک خود را به دقت دنبال کنید.
بعد از طی مراحل درمان برای بهبود در رفتگی مچ پا چه نکاتی را باید رعایت کرد؟
برای بازگشت به سطح فعالیت معمول خود باید تا بهبودی صبر کنید. انجام برخی کارها میتواند به شما در مدیریت علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر در حین بهبودی کمک کند:
- به مچ پای خود استراحت دهید؛ پس از آسیبدیدگی باید به مدت ۶ هفته به مچ پای خود استراحت دهید و برای مدت طولانی به پای خود فشار وارد نکنید.
- این کار کمک میکند تا مچ شما از آسیب بیشتر در امان بماند و به بهبود سریعتر آن کمک کند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی ممکن است به فعالیتهای عادی روزانه بازگردید.
- حرکت و فعالیت برای بهبودی مفید است؛ بعد از ۶ هفته پیادهروی را طبق دستور تمرین کنید.
- از کمپرس یخ استفاده کنید؛ در طول روز چندین بار یخ را بهمدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه یا طبق دستور روی ناحیه آسیبدیده قرار دهید. این کار به جلوگیری از آسیب بافتی کمک میکند و تورم و درد را کاهش میدهد.
- مچ پای خود را بالا بیاورید؛ تا جایی که می توانید مچ خود را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید، این کار به کاهش تورم و درد کمک میکند.
- در صورت دستور پزشک از عصا استفاده کنید؛ ممکن است به عصا نیاز داشته باشید تا به شما در راهرفتن کمک کند، استفاده از عصا باعث میشود که وزن خود را از مچ پا دور نگه دارید تا از آسیب بیشتر این ناحیه جلوگیری شود.
- در صورت دستور به فیزیوتراپی بروید؛ فیزیوتراپیست میتواند تمریناتی را برای افزایش دامنه حرکتی مچ پا به شما آموزش دهد.
- انجام تمرینات مچ پای شما را قویتر میکنند، تعادل را افزایش میدهند و همچنین باعث کاهش درد میشوند. ممکن است به شما گفته شود که پس از پایان فیزیوتراپی تمرینات را ادامه دهید تا از دررفتگیهای دیگر جلوگیری کنید.
برای پیشگیری از در رفتگی مجدد پا چه کارهایی میتوان انجام داد؟
افرادی که فعالیتهای ورزشی دارند ممکن است زیاد در معرض این آسیب قرا بگیرند؛ بنابراین بهمنظور پیشگیری از بروز چنین مشکلاتی بهتر است هنگام انجام کششی دقت کافی داشته باشند.
بهتر است از تجهیزاتی مثل محافظ و مچبند استفاده کنید، در هنگام دویدن، تکنیکهای مناسب انجام دهید تا فشار کمتری روی ناحیه مچ پا وارد شود.
در رفتگی مچ پا آسیبی است که بر اثر ضربه یا فشار باعث تغییر وضعیت مفصل مچ پا میشود. این آسیب به حالتهای مختلفی بروز میکند. در صورت آسیب به مچ پا نشانههایی همچون؛ تورم، کبودی، درد و عدم توانایی در حرکت مشاهده میشود. برای درمان این آسیب نیاز است به پزشک مراجعه کنید.
بعد از انجام مراحل درمان نیز استراحت دادن به مچ پا، استفاده از کمپرس یخ، عصا و موارد دیگری نیز وجود دارد که در روند بهبودی به شما کمک میکند.