تولد چارلز تیلور
چارلز تیلور صد و بیست سال پیش متولد شد. تیلور که زمانی بسکتبالیست بود، بیشتر عمر خود را به عنوان فروشنده کفش گذراند با این حال میراثی که او از خود به جا گذاشت صنعتی چند میلیارد دلاری بود.
در طول دهه ۱۹۳۰ ، در یکی از اولین موارد حمایت افراد مشهور از برندهای پوشاک چارلز ، معروف به «چاک»، نام خود را به یک کفش بسکتبال مینیمالیستی ساق بلند( ساق دار) وام داد. شرکت تولید کننده این کفش در سال ۱۹۱۷ راه اندازی شده بود. نتیجه همکاری چاک با این شرکت، اولین کتانی کلاسیک با نام Chuck Taylor All- Star”” بود.
این شرکت ۵۰۱ نوع کفش دارد : ساده و بی پیرایه، راهوار و نرم ونکته مهم آنکه کفش هایی که با استفاده بیشتر بهتر می شوند! کانورس Converse)) هنوز وجود دارد و هنوز دوران ساز است.
کفش کتانی ساده ای که دل جوانان پانک را ربودند!
در طول دهه ۱۹۹۰، در واکنش به مد شدن کفش های کتانی عجیب و غریب، این «چاکی ها» بودند که به ساده گرایی و تمایلات ضد استبداد و جنبش جدید ایمو پانک(EMO punk) کمک کردند.
در عصر حاضر هم (با تشکر از مد و روند کلی مینیمالیستی در لباس پوشیدن)، چاکی ها با فروش روزانه حدود ۲۰۰،۰۰۰ جفت کفش در بالاترین سطح فروش خود قرار دارند. گفتنی است، امروزه چیزی در حدود یک میلیارد جفت از کفش مدل چاک تیلور در سرتاسر دنیا به فروش می رسد.
کفش کتانی که گل سر سبد صنعت مد شدند
با وجود «گل کردن» کفش های تنیس زمین خاکی خارج از دنیای ورزش، چیزی که استفاده از ان نوع کفش ها راعمومی کرد در درجه اول راحتی و خنکی آنها بود. اما تا سال ۱۹۸۷ کفش های کتانی به ندرت از جهان ورزش یا فرهنگ پاپ فاصله گرفتند. در همین سال زمانی که بیل بوئرمن(مربی بسکتبال) به عنوان بخشی از برنامه خود برای انقلاب در ایجاد برند ورزشی جسورانه و آینده نگر، ۱۰ دلار به یک گرافیست محلی داد تا لوگوی «نایکی» را برای شرکت کوچک آنها طراحی کند لوگویی که به یکی از شناخته‌ترین لوگوهای دنیا تبدیل شد.
ابداع اصطلاح جالب «گام های بی صدایی که می توان با یک جفت برداشت» در اواسط قرن بیستم توسط هنری مک کینی (طراح تبلیغاتی) تصور رایج مردم از کفش ورزشی را تغییر داد. تصوری معمول از این کفشها معمولاً چیزی تهاجمی و رنگارنگ بود به گونه ای که پوشیدن آنها خارج از دنیا ورزش برای مردم دشوار می نمود. تا اینکه این کفش ها با شعار بالا و طراحی و رنگ ساده تر تصور پیشین را فروپاشید واز محصولی بسیار زرق و برق دار به گل سرسبد، صنعت مد تبدیل شد.
در عین حال ، مسلماً کفش های سبک و با شکل و شمایل کمتر ورزشی بود که نمادهای طراحی واقعی در مد را ساخت. شاید به این دلیل است که فناوری به سرعت به تاریخ می پیوندد، یا شاید به این دلیل که سادگی با همه چیز همراه است.
در این دوره نایک و آدیداس -غولهای کفش ورزش- در دوره نوزایی قرن بیست و یکم تا حدودی با بازآفرینی مجدد از سبکهای بایگانی شده و کم اهمیت تر خود استفاده کردند مدل های چون کفش بلیزر نایک یا مدل استن اسمیت (سال ۱۹۷۰) آدیداس با کمی تغییر رنگ و طرح باز تولید کردند.
آدیداس استن اسمیت تا به امروز یک غول ورزشی جاودانه و نمادین باقی مانده است
در بین این کانورس(Converse All Star) نه تنها جزو مدل های شیک کلاسیک بشمار می رود بلکه جزو مدل هایی است که از کفش های اسکی الهام گرفته است. همانند مدل های تمام نشدنی بی پایان مانند Vans ’Old Skool و Authentic ، که از کفش های نظامی الهام گرفته اند و در صنعت مد گل کرده اند. همچنین کفش های آکسفورد یا طراحی های مدرن از مارک معروف ژاپنی Wakouwa که همگی قبل از دهه ۱۹۶۰ طراحی شده اند و همچنان در دنیای پوشاک مدرن به حیات خود ادامه می دهند.
گرچه ظاهر اولیه این سبک ها ممکن است برای استفاده تخصصی در صنعت ورزش یا کاربردهای نظامی همچنان اصلاح شوند اما این کفش ها همواره روی همان بیس و با همان کفی کفش های تنس خاکی که از دهه ۱۸۹۰ تولید شدند عرضه می شوند در واقع تا امروز تغییر چندانی نکرده اند.
شرکت های لاستیک سازی که تولید کننده کفش شدند
درسال۱۸۷۰ بود که شرکت لاستیک لیورپول – که بعداً توسط دانلوپ خریداری شد – پا به عرصه تولید کفش گذاشت و «کفش های ماسه ای» خود را تولید کرد. این کفش ها برای استفاده در ساحل بریتانیا- مقصد جدید و محبوب تعطیلات- ایده آل بود.
کفش های این شرکت با رویه محکم روی یک کف لاستیکی نرم به وسیله یک نوار لاستیکی بسته شده بود. از این رو نام مستعار آنها ، “plimsolls” ، پس از خط plimsoll (خط پلیمسول، نشانه‌ای برای بارگیری ایمن کشتی بدون احتمال غرق شدن است) و آن را با رنگ روی بدنۀ کشتی‌های تجاری نشان می‌دهند تا نشانی از حداکثر عمر آنها باشد.
سایر شرکت های تولید کنند لاستیک، مانند شرکت لاستیک سازی گودیر (Goodyear) تولید کننده تایر، به زودی با پیروی از این روش به عرصه تولید کفش وارد شدند. در واقع بسیاری از آنها در ایالات متحده قرار داشتند و در سال ۱۹۰۸ حدود ۳۰ مورد از آنها در شرکت لاستیک ایالات متحده ادغام شدند. البته در همان سال بود که Converse’s All Star نیز راه اندازی شد، به این معنی که آنها به طور مشترک این عنوان را برای ایجاد اولین سبک های کفش ورزشی معرفی کردند.
فایده و سهولت استفاده از کفش هایی با تخت لاستیکی -در زمانی که باران میبارید یا شبنم زمین را خیس کرده بود به سرعت آشکار شد نه فقط برای استفاده در ورزشهای مختلف بلکه به سرعت به کفش های محبوبی برای کار یا تفریحات بیرون منزل تبدیل شدند، اما این کفش ها به وضوح مناسب بسیاری از موارد بودند.
روبرت اسکات حتی برای اولین سفر خود در قطب جنوب یک جفت درساک خود گذاشت. حتی نظامیان نیز این کفش های تخت لاستیکی را برای آموزش آمادگی جسمانی نیروهای خود انتخاب کردند.
واقعیت کفش کتانی
واقعیت این است که کفش کتانی به دلیل معمولی بودنش مورد ستایش قرار گرفت. به عنوان مثال کفش All-Star ، تا اواخر دهه ۱۹۴۰ ، تنها در یک رنگ مشکی در دسترس بود. در آن زمان بود که کانورس محافظه کاری را کنار گذاشت و رنگ سفید را به بازارمعرفی کرد. ۲۰ سال طول کشید تا چند رنگ دیگر به بازار معرفی شد.
این نشانه ای بود از ضرورت همگامی با جهان در حال تغییر برای شرکتی که به سبکی پیشرو کفش ورزشی را به عنوان یک مدل برای عرضه در صنعت مد می دید، شرکتی که به جهان پر رنگ و هیجان مد بیشتر متمایل بود تا به طراحی کفش های کتانی برای ورزش.
با افت شدید قیمت ها در سال ۲۰۰۱ کانورس مجبور به اعلام ورشکستگی شد. اما مطمئناً از بازار خارج نشد. تا اینکه دو سال بعد، در سال ۲۰۰۳ ، کانورس توسط نایکی خریداری شد. نایکی مبدع کفش های ورزشی با کپسول های هوا در کف و روکش های مشبک فضایی و توری، که ادعا می شود پرتعداد ترین رنگها و سبک ترین نوع کفش ها هستند چه در ساخت رویه اصلی و چرم لاستیکی که به سختی در طول یک قرن تغییر کرده است.
جاش سیمز
جاش سیمز نویسنده لباس های سبک مردانه اهل لندن است که با تایمز و CNN همکاری می کند. او نویسنده چندین کتاب در مورد لباس مردان است.
